Het Familiediner.
Na de Rijdende Rechter de beste graadmeter om te zien hoe het echt met Nederland gaat.
Vandaag – in tegenstelling tot Spoorloos – echt een ontroerend verhaal.
Melissa (24) neemt plaats in de “Sorry-limousine”.
Met een licht trillende onderlip probeert Melissa met instabiel stemgeluid en waterige ogen -alleen hoor en zie je dat niet- de camera te vertellen aan wie en waarom ze haar excuses wil aanbieden.
Ze probeert er nog compenserend bij te lachen, maar de kijker -en ook ik – voelt dat dit om een serieuze zaak gaat.
Ook bij Bert begint er iets te borrelen.
Dit is een goed verhaal.
Bert bespringt haar nog net niet als ze uit de limousine stapt.
Iets met EO.
Bert stelt zijn vragen zoals alleen hij dat kan, om het naadje van de kous van dit verhaal te weten te komen.
Hoe langer ik naar Bertje en Melissa kijk en luister, hoe verdrietiger ik word.
‘ Oh God, dit kan niet waar zijn,’ is het enige wat ik als een soort van gebed het Al in prevel.
Maar ik ben anders verdrietig dan Melissa.
Melissa is verdrietig omdat ze een verjaardag is vergeten.
Melissa is een verjaardag vergeten.
Van haar tweelingbroer.
Van. Haar. Tweelingbroer…
Ik wil Melissa vergeten.
Echt sorry.